Bunalım ve yine bunalım

İnternet ortamı sanal bir ortam. Bu sanal ortamda insan kendine ne kadar sosyallik sağlayabilir ki.Yani anlatmak istediğim şu;

Bu aralar çok popüler olan Facebook eski yeni bütün arkadaşlarınızla iletişim halinde olmanızı sağlıyor. Bunu sağlarken insanlar sosyalleştiğini felan zannediyor herhalde ki bir saplantı halinde çoğalıp gidiyor. Durumlar, yorumlar, beğeniler, etiketlemeler, ilişki durumları vs. vs . . Bunları daha çok örnekle uzatabilirsiniz. Hadi diyelimki bunların işi gücü yok sadece zaman öldürmek ve işten geldiklerinde boş vakitlerini arkadaşları ile sohbet edilen sanal bi sayfada geçirmek için kullanacak. Madalyonun diğer yüzünde başka bir cemiyer var “Webmaster Grubu” .

Bu başlıkda insanın içler açısı duruma düşebileceğini açık örneklerle anlatmaya çalışacağız. En açık ve yakın bir örnek olarak kendimden başlayabilirim. Normalde iyi bir işim vardı ve ek zamanlarda can sıkıntısı babında Webmaster olan arkadaşlarımla beraber ufak çaplı sitelerle uğraşmaya başladım. Bu uğraşı zaman geçdikçe bende bi heves oluşturdu ama şu vardı ki ben her şeyi tam bilmiyordum. Bu çok çnemli ne yapacaksan o işden anlayacaksın. Ben bunu farkettiğimde artık çok geç olmuştu. Günümüz şartlarından dolayı işten ayrıldım. Ertesi gün başka bir iş buldum ve işe başladım. Casper bayinde teknik servis olarak çalısıyordum. Çalıştığım ortam biraz abest bi ortamdı çünkü her an birinin sizi izlemesi sizde bi rahatsızlık hissi uyandırıyor. Bu bende daha fazla olduğundan ve kapalı bi teknik servide bile put gibi oturmamızı istediklerinden dolayı işten kendi rızam ile ayrıldım. Tam 4 ay önce. Şu arlar iş arıyorum ama bulmak bırakmaktan daha zor. Webasterlik konusunu bundan sonra başlıyor, daha doğrusu açınacak hale nasıl düşülür onu anlatalım. Adsense denilen bir oldu var ve bu benim favori alanlarımdan. Siteleri kurdum ama Google amca bir türlü öngörüp kullanıcıları siteme yönlendirmiyor. Bende sürekli başka başka yöntemlerle amcamızı biraz uyutmaya çalıştım. Ama olmadı tabiki Adsense ekibi daha kalabalık ve daha bilgili olduklarından hesaplarımı tek tek banladilar. Banlanan hesaplarda en az olan 100 150 dolar arası bir mebla barınıyordu 5 hesapda 500 – 750 dolar arası bir rakama intikal ediyor. İşde sefillik burda başlıyor. İşsiz olsamda hesaplarda görünen dolarla bana huzur verıyordu( Kime huzur vermezkı. ) ama bu fazla sürmedi ödeme dönemine yaklaştığımız zaman hesaplar tek tek banlanmaya başladı. Bütün hesaplarım kapanmıştı ve elimde kalan para ile de yapacak pek fazla şeyim kalmamıştı. Bu yazıyı yazarken zaman ilerlediği için şu an 26/03/2011 tarihini gösteriyor bilgisayarım. Tam tamına 1 hafta var sınavlara bir yandan da açıköğretim kıskacına yakalanmış durumdayım. Arabesk söyleyen bir sanatcının kendi kendine klasik müziğe geçmesi gibi bir dönem bu dönem 6 yıl bilgisayar oku sonra pat önüne muhasebe çıksın iktisat çıksın hukuk çıksın işletme çıksın çıksında çıksın.  . İşte burda bunalım başlıyor. Babamdan yardım alarak kendi işimi yapmayı düşündüm. Ama tabi babam da haklı ki durumumuz belli babam tam 13 yıldır nakliyecilik yapıyordu en son piyasa durumu yuzunden o da kamyonu satmak zorunda kaldı. Sattıgımız kamyonet benımle yasıt oldugundan fazla bı para vermedıler onun ıcın de benım ıstedıgım gıbı bir yer açma hayal oldu. 1. bunalım burda başladı 2. si ise arkadaş cevrenden uzaklaşmak eski alışkanlıkların yerine yepyeni bi yaşama ( daha doğrusu bir boşluğa ) alışmak zorunda olduğunu farketmem oldu. Zaten sınav stresi maddi durumlar olan biten telaşı herkezin yaşadığı olaylar. Ama hepsini üst üste yaşamak bana biraz ağır geldi sanırsam  .

Şu an tek arkadaşım karşımdaki monitör ve blog alanlarım. Bunlara da bunalım takıntılarımdan başka yazaçak bir şey bulamıyorum. Herkez ya gezip gördüğü yerleri yada arkadaşları ıle nerelerde eğlendiklerini yazarken. Ben burda tek başıma oturmuş bunalımdan bunalıma yorçuluklarımı yazıyorum. Neyse en azından özgün bir içerik . Google amca sever böyle insanın içinden geleni internette paylaşmasını. Ama yazdıklarımı anlarmı orasını bılmıyorum. Belki anlar da acır  , hesaplarımı banlamaktan vazgeçer. Bende bunalımdan çıkıp herkez gibi bi yerlerde takılır yeni insanlarla tanışır kaynaşırım.

Bu bunalım yazısı burda biter okuyanlar ve zaman ayıranlara çok teşekkür ediyorum saçma bir yazı olmuş olabilir. Neden mi? Çünkü içimde yaşadıklarım ve ilerde de yaşayacaklarım bu kadar saçma. Herkeze iyi geceler tatlı rüyalar.

G.g.p